REFRAMING TIME

Het behoud van waardevolle originele elementen was essentieel bij de renovatie van de Royale Belge-site. Het gebouw ademt nog altijd de grandeur en luxe van weleer. De restauratie voegde daar nog alle moderne comfort aan toe, met oog voor kwalitatieve en duurzame materialen.

De majestueuze inkomhal is in al haar glorie bewaard gebleven en biedt vlot toegang tot de verschillende functies die zich in de sokkel van het gebouw bevinden.

Het nieuwe atrium is subtiel gelegen op de plek waar de hal en de toegang tot de parkeergarages samenkomen. Een nieuwe monumentale trap leidt de bezoekers als het ware door het gebouw.

De grote glaspartijen uit het originele ontwerp bleven behouden en zorgen ook nu nog voor adembenemende uitzichten. Bezoekers kunnen het park bewonderen vanuit alle hoeken van Souverain 25.

Centraal in de inkomhal ligt het majestueuze auditorium, waar voortaan gasten verwelkomd zullen worden voor allerlei evenementen, conferenties en seminaries.

In de jaren 60 was Royale Belge heel succesvol. Door de uitbreiding van activiteiten en personeel barstte de toenmalige hoofdzetel in het centrum van Brussel uit zijn voegen. 1600 medewerkers verhuizen naar de rand van de stad was geen sinecure. Om van dit evenement een verbindend avontuur te maken, lieten de bestuurders een innovatief gebouw in Watermaal-Bosvoorde optrekken. Het werd een landmark in de wijde omgeving, waar het net zo aangenaam als prachtig werken is.

De keuze voor architecten René Stapels en Pierre Dufau lag voor de hand, want Royale Belge wilde een tijdloos en uitgesproken modern gebouw. Het architectenduo stond immers bekend om hun meesterschap en ambitieuze projecten. Zo kwam het Belgische paviljoen op de wereldtentoonstelling van Montreal in 1967 van hun tekentafel. Voor de nieuwe kruisvormige hoofdzetel van Royale Belge lieten ze zich inspireren door het hoofdkantoor van de Amerikaanse tractorfabrikant John Deere in Illinois, VS.

De uitzonderlijke site werd het canvas voor het architecturale icoon dat het gebouw nog altijd is. De hoofdzetel moest één zijn met de groene omgeving. Het gebouw en de lucht weerspiegelden in de vijver en de enorme glaspartijen trokken de natuur als het ware binnen. Op de royale terrassen konden de medewerkers genieten van de buitenlucht zonder dat ze zich ver hoefden te verplaatsen.

Om het omliggende park van 8 hectare ten volle te kunnen uitspelen, kozen de architecten voor een kruisvormig gebouw. Voor het geraamte van het gebouw was 2566 ton staal nodig – meer dan gebruikt werd voor de Eiffeltoren! Er werd meer dan 14.000 m² glas geplaatst om de medewerkers en bezoekers onder te dompelen in de groene omgeving … Het zijn indrukwekkende cijfers, zoals dat hoort bij een prestigieus en grootschalig project.

De moderne architectuur van de buitenkant liep door aan de binnenkant. Pure, strakke lijnen, ruw beton en minimalistisch meubilair tekenden het interieur. Het atrium kreeg een eyecatcher van formaat: een muur van 800 m² in tin van de hand van de Franse kunstenaar Pierre Sabatier. Het kunstwerk is gemaakt om een onvergetelijke indruk na te laten. En dat doet het nog altijd.